Art. 10 SW van toepassing op schuldigerkenning

Bij notariële akte heeft E aan X zowel in 2019 (schuldigerkenning I) als in 2020 (schuldigerkenning II) € 100.000 geschonken op papier. De Inspecteur heeft beide schuldigerkenningen als fictieve verkrijgingen in de zin van art. 10 lid 1 SW aangemerkt, omdat de rente van 6% voor beide schuldigerkenningen volgens hem niet tijdig en volledig zijn voldaan. De Rechtbank verwerpt het standpunt van X dat het rentepercentage van 6% strijdig is met art. 14 EVRM en art. 1 EP dan wel het evenredigheidsbeginsel. Daarnaast oordeelt de Rechtbank dat E tijdens leven te weinig rente heeft betaald voor beide schuldigerkenningen, maar dat de verschuldigde rente voor schuldigerkenning I wel tijdig en volledig is voldaan. Bij X is een te zware bewijslast neergelegd door te eisen dat de betalingsomschrijving exact vermeldt om welke rentebetaling het gaat. Volgens de Rechtbank gelden de gewone regels van bewijslast en X heeft voldoende aannemelijk gemaakt dat de rente is betaald voor schuldigerkenning I. De Inspecteur is ten onrechte uitgegaan van een fictieve verkrijging met betrekking tot schuldigerkenning I.

Vergelijk de uitspraak van Hof Arnhem-Leeuwarden (14 november 2017, ECLI:NL:GHARL:2017:9841), waarover de redactie van Via Juridica in deze samenvatting een opmerking heeft geplaatst.