Een op een buitenlandse huwelijksakte vermelde regimekeuze voldoet niet aan vormvereisten voor afwijken van wettelijk stelsel van gemeenschap van goederen

M en V zijn in Tunesië met elkaar gehuwd. Zij hebben beiden zowel de Tunesische als de Nederlandse nationaliteit. In de Tunesische huwelijksakte van partijen is opgenomen dat zij voor scheiding van vermogens hebben gekozen. Omdat M en V na 31 augustus 1992 zijn gehuwd, is het Haags Huwelijksvermogensverdrag 1978 van toepassing. Het op hun huwelijksgoederenregime toepasselijke recht moet derhalve volgens de regels van dit verdrag worden bepaald. De Rechtbank ziet in de vermelding in de huwelijksakte geen keuze voor het toepasselijke recht. Omdat M en V ten tijde van huwelijk meer dan één gemeenschappelijke nationaliteit hadden, worden de echtgenoten voor de toepassing van dat verdrag geacht niet een gemeenschappelijke nationaliteit te bezitten. De eerste gewone verblijfplaats van M en V na hun huwelijk is in Nederland gelegen. Op grond van art. 4 lid 1 HHV 1978 wordt dan het huwelijksvermogensregime van M en V beheerst door Nederlands recht. Naar Nederlands recht moeten huwelijkse voorwaarden - op straffe van nietigheid - bij notariële akte worden opgemaakt (art. 1:115 BW). De op de huwelijksakte vermelde regimekeuze, te weten gescheiden vermogens, voldoet niet aan dit vormvereiste. Derhalve is naar Nederlands recht het Nederlandse wettelijke stelsel van toepassing, inhoudende de gemeenschap van goederen.