Executeur was bevoegd tot afgifte legaat ondanks overlegatering

E heeft bij testament beschikt over haar nalatenschap en heeft haar woning gelegateerd aan D. In geschil is de vraag of de executeur bevoegd is om het legaat af te geven omdat de nalatenschap beneficiair is aanvaard en de nalatenschap negatief is door het legaat. 

De voorzieningenrechter overweegt dat de woning het grootste vermogensbestanddeel van de nalatenschap is en de nalatenschap zonder de woning negatief zou zijn. Op grond van art. 4:120 BW worden schulden uit legaten achtergesteld bij de andere schulden van de nalatenschap en worden ze verminderd voor zover de omvang van de nalatenschap niet toereikend is om de schulden te voldoen. Indien het legaat in dit verband zou worden gezien als schuld van de nalatenschap, zou de nalatenschap negatief zijn  als gevolg van de (over)legatering en daarmee zou ook de taak van de executeur eindigen. Dat is in strijd met de strekking van art. 4:202 BW, namelijk om de executeur zo lang mogelijk zijn taak te kunnen laten uitoefenen. De voorzieningenrechter komt tot het oordeel dat de uitzondering van art. 4:202 BW van toepassing is nu de waarde van de woning ruimschoots voldoende is om de andere schulden en het verminderde legaat te kunnen voldoen. De executeur is bevoegd om in het kader van de uitoefening van haar taak over te gaan tot levering van het legaat aan D.