Geen wettelijke basis voor volledig toerekenen van afgezonderd particulier vermogen aan de erfgenaam bij verwijdering andere erfgenaam uit het Begünstigtenregelement

Vader heeft naar Liechtensteins recht een Stiftung opgericht en daarin zijn vermogen ingebracht. Eiser en zus waren als begunstigden aangemerkt. Na het overlijden van vader is zus verwijderd uit het Bugünstigtenregelement. In geschil is of door toerekening van het volledig vermogen aan eiser, op grond van artikel 2.14a van de Wet IB 2001, sprake is van strijdigheid met het Eerste Protocol bij het EVRM en of verweerder terecht het volledige vermogen van de Stiftung aan eiser heeft toegerekend. De rechtbank acht niet aannemelijk dat de belastingheffing leidt tot een individuele en buitensporige last. De Stiftungsrat staat blijkens de stukken niet onwelwillend tegenover een uitkering bijvoorbeeld ten behoeve van de belastingheffing over het Stiftungsvermogen. Voor zover eiser meent dat de box 3 heffing een buitensporige last oplevert omdat er geen rendement wordt genoten faalt dit beroep omdat niet aannemelijk is geworden dat het Stiftungsvermogen niet rendeert en de Stiftungsrat op verzoek een uitkering kan doen. Strijdigheid met artikel 1 van het EP is niet gebleken. Verweerder meent dat er een reële kans bestaat dat zus slaagt in de tegenbewijsregeling van artikel 2.14, zesde lid, van de Wet IB 2011 en daarom heeft hij op voorhand al het volledige vermogen van de Stiftung aan eiser toegerekend alsook 50% van het Stiftungsvermogen aan zus voor het geval zij daarin niet slaagt. De rechtbank is van oordeel dat hiervoor in dit stadium een wettelijke basis ontbreekt. Dat verweerder heeft toegezegd dat hij de volledige toerekening zal verlagen als onherroepelijk vast staat dat zus geen beroep doet op de tegenbewijsregeling of het tegenbewijs niet kan leveren, doet daar niet aan af. (Beroep gegrond)