Heffingsambtenaar had WOZ-waarde niet op een te hoog bedrag vastgesteld

X is eigenaar van een onroerende zaak. De onroerende zaak bestaat uit twee woningen en beschikt over een onderpandige garage, een dierenverblijf en een berging/schuur. In een NSW-beschikking is de onroerende zaak in 2014 aangemerkt als een landgoed in de zin van de Natuurschoonwet 1928. Omdat (in de NSW-beschikking staat dat) de oppervlakte van het landgoed niet voor ten minste 30 percent bezet is met houtopstanden of voor ten minste 20 percent bezet is met houtopstanden en voor ten minste 50 percent uit natuurterrein, wordt volgens de heffingsambtenaar niet voldaan aan de voorwaarden van art. 220 lid 1 onderdeel d van de Gemeentewet en art. 8 van het Rangschikkingsbesluit. De OZB-vrijstelling voor een NSW-landgoed is daarom niet van toepassing. In geschil is of de heffingsambtenaar de waarde van de onroerende zaak per de waardepeildatum te hoog heeft vastgesteld en of de OZB-vrijstelling voldoet.

Het Hof is het met de heffingsambtenaar eens dat X geen OZB-vrijstelling krijgt voor het NSW-landgoed. Er wordt niet aan de voorwaarden voldaan van de OZB-vrijstelling. Het Hof acht aannemelijk dat de heffingsambtenaar de door hem verdedigde WOZ-waarde niet op een te hoog bedrag heeft vastgesteld en verklaart het hoger beroep ongegrond.