Het voeren van verweer als daad van stilzwijgende zuivere aanvaarding (art. 4:192 lid 1 BW)

Erfgenaam Z voert ten behoeve van de nalatenschap van zijn vader X verweer in een procedure omtrent de terugvordering van een persoonsgebonden budget (PGB). Het Hof oordeelt dat het voeren van verweer zoals Z dat doet erop is gericht om als erfgenaam te kunnen blijven beschikken over de bedragen. Dit dient te worden opgevat als een daad van stilzwijgende zuivere aanvaarding van de nalatenschap van X. Z komt tegen dit oordeel in cassatie.
De Hoge Raad stelt voorop dat zuivere aanvaarding zowel uitdrukkelijk (art. 4:191 lid 1 BW) als stilzwijgend (art. 4:192 lid 2 BW) kan plaatsvinden, dat laatste doordat een erfgenaam zich ondubbelzinnig en zonder voorbehoud gedraagt als een erfgenaam die zuiver heeft aanvaard. Daarvan is geen sprake indien een erfgenaam slechts daden van beheer verricht.
De enkele omstandigheid dat een erfgenaam ten behoeve van de nalatenschap optreedt in een procedure brengt niet zonder meer mee dat hij zich ondubbelzinnig en zonder voorbehoud als een zuiver aanvaard hebbende erfgenaam gedraagt. Dat optreden kan immers ook als een daad van beheer worden uitgelegd. Uit de feiten en omstandigheden van dit geval heeft het Hof volgens de Hoge Raad terecht mogen afleiden dat het voeren van verweer door Z wel als een daad van stilzwijgende aanvaarding moet worden aangemerkt.