Hoge motiveringseisen bij beëndiging partneralimentatie vòòr verstrijken van twaalfjaarstermijn

De Hoge Raad heeft een arrest gewezen inzake het beëindigen van partneralimentatie vóór het verstrijken van de twaalfjaarstermijn van art. 1:157 lid 4 BW. Aan beslissingen die het recht op partneralimentatie definitief doen eindigen, moeten - in verband met het ingrijpende karakter - hoge motiveringseisen worden gesteld. Dit is zeker het geval indien het recht op partneralimentatie wordt beëindigd vóór het verstrijken van twaalf jaren na echtscheiding. Het vervallen van de lotsverbondenheid tussen echtgenoten, rechtvaardigt niet het beëindigen van de partneralimentatie. 

Bovendien merkt de Hoge Raad nog op dat ingeval van een definitieve beëindiging van de alimentatieplicht - op een andere grond dan art. 1:160 BW - behoedzaamheid moet worden betracht ten aanzien van eventuele terugwerkende kracht en daaruit voortvloeiende terugbetalingsverplichting. Daarbij moeten van elkaar worden onderscheiden de vragen (i) of de alimentatieplicht moet worden beëindigd, (ii) of - bij bevestigende beantwoording van vraag (i) - dit dan moet gebeuren met ingang van een datum gelegen vóór de uitspraak en (iii) in hoeverre een daaruit voortvloeiende terugbetalingsverplichting in redelijk kan worden aanvaard.