A-G: ik-oma-making kwalificeert als legaat, heffing erfbelasting alleen over surplus (art. 10 lid 9 SW)

Rechtbank Den Haag (19 juni 2018, nr SGR 17/5666, ECLI:NL:RBDHA:2018:8080) merkte een ik-oma-making aan als een last, ondanks dat volgens de bewoordingen in het testament sprake was van een legaat. Hierdoor werd de verkrijging van de kleinkinderen voor de volle omvang belast met erfbelasting op grond van art. 10 lid 1 SW. De kleinkinderen hebben tegen deze uitspraak sprongcassatie ingesteld. Volgens de kleinkinderen is sprake van een legaat. De vordering zou dan alleen voor de surplusverkrijging belast zijn (art. 10 lid 9 SW).
A-G IJzerman stelt in zijn conclusie de kleinkinderen in het gelijk. Volgens de A-G heeft de Rechtbank op essentiële punten een eigen, economisch benadering gehanteerd, met name bij kwalificatie van de ik-oma-making als een lastbevoordeling. Het uitgangspunt van de Successiewet ligt echter in de onderliggende civielrechtelijke verhoudingen. Volgens de A-G is de ik-oma-making in casu een legaat en dienen de vorderingen van de kleinkinderen te worden berekend volgens art. 10 lid 9 SW.