Inbreng en verdeling vof

Tussen M en V is een relatie ontstaan. Toen zij elkaar ontmoetten exploiteerde ieder voor zich een bedrijf in de vorm van een eenmanszaak. M en V gaan een intentieovereenkomst aan waarin is bepaald dat zij met terugwerkende kracht een vof zullen aangaan. V koopt en betaalt een partij bomen die worden geplant op percelen van M. Een paar maanden later is tussen partijen onenigheid ontstaan over al dan niet in de vof in te brengen zaken en/of activiteiten. Vervolgens heeft V bij afwezigheid van M de samenleving feitelijk verbroken en is vertrokken uit de woning van M. Per brief heeft V zowel de samenlevingsovereenkomst als de vennootschapsovereenkomst opgezegd. Hierop rooit V het merendeel van de bomen. M stelt dat sprake is van een vof en dat het vof vermogen dient te worden verdeeld. V stelt dat sprake was van bruikleen van de grond zodat de bomen haar toekomen. Het Hof oordeelt dat aan de bruikleenovereenkomst wilsovereenstemming tussen bruiklener en uitlener ten grondslag ligt. Deze ontbreekt echter.
Veeleer blijkt uit alles wat partijen hebben gesteld dat zij destijds hebben bedoeld dat het planten van die bomen in het kader van de tussen partijen gesloten samenwerking is geschied. Daarbij hecht het Hof veel waarde aan de intentieverklaring, namelijk het aangaan van een vof. Het vennootschapsvermogen moet nog worden verdeeld. Door het rooien van de bomen is de keuze van de verdeling in wezen geforceerd, zodat rest verdeling van de winst door de autonome waardestijging van de bomen vanaf het planten tot aan het rooien tussen partijen bij helfte.