Langstlevende heeft geen behoefte aan vruchtgebruik woning erflater vanwege eigen woning

Erflater E is een geregistreerd partnerschap aangegaan met langstlevende L. E maakt een testament waarin hij zijn neef tot enig erfgenaam benoemt. In 2014 overlijdt E. Tot de nalatenschap behoort een woning. In geschil is het antwoord op de vraag of L aanspraak kan maken op vestiging van een recht van vruchtgebruik op de woning en inboedel (art. 4:29 BW).
Erfgenamen zijn verplicht mee te werken aan de vestiging van een recht van vruchtgebruik ten behoeve van de geregistreerd partner, voor zover de geregistreerd partner niet of niet enig rechthebbende is tot de woning en dit vruchtgebruik verlangt (art. 4:29 BW). Dit is slechts anders indien het bepaalde in art. 4:33 lid 2 sub a BW van toepassing is. Het Hof stelt voorop dat uit de parlementaire geschiedenis volgt dat de verzorgingsbehoefte maatgevend is. Het Hof oordeelt vervolgens dat L voor haar verzorging geen behoefte heeft aan het vruchtgebruik op de woning en de inboedel. Doorslaggevend is de enkele omstandigheid dat L zelf een gemeubileerde woning in eigendom heeft die haar blijvend als hoofdverblijf ter beschikking staat en dat zij relatief geringe woonlasten heeft. Daarbij komt dat L een levenslange pensioenuitkering geniet. Het feit dat L ervoor heeft gekozen haar onderneming niet voort te zetten komt voor haar eigen rekening en risico.