Mag voor de heffingsmaatstaf van art. 10 SW rekening worden gehouden met latere kwijtscheldingen?

Erflaatster M heeft in 2002 haar woning verkocht en geleverd aan haar zoon Z. Na de verkoop huurt zij de woning van Z. Bij de levering is een deel van de koopsom kwijtgescholden, het resterende bedrag is omgezet in een geldlening. Vaststond dat M op deze lening ieder jaar een bedrag zou kwijt schelden, hetgeen ook daadwerkelijk is gebeurd. In 2010 overlijdt M. Feitelijk heeft M nooit huur betaald. Z is enig erfgenaam. In geschil is of Z iets heeft opgeofferd voor de woning, wat in mindering mag worden gebracht op de fictieve verkrijging op grond van art. 10 SW. Ook in geschil is of art. 10 SW kan worden toegepast op de niet betaalde huurtermijnen. 
Volgens de Hoge Raad geeft het oordeel van het Hof dat Z niets voor de verkrijging heeft opgeofferd nu de tegenprestatie geheel is kwijtgescholden, geen blijk van een onjuiste rechtsopvatting. De Hoge Raad overweegt dat tot hetgeen de verkrijger heeft opgeofferd, slechts behoort hetgeen hij werkelijk heeft opgeofferd. Schenkingen die in het verleden hebben plaatsgevonden, vallen niet onder de term "opgeofferd".
Het doet niet ter zake of vooraf de intentie bestond om tot kwijtschelding over te gaan.