Niet op laatste wil gebaseerde uitkeringen aan neven en nicht zijn niet aftrekbaar van de nalatenschap

Erflaatster (E) is overleden zonder testament. X is één van de drie broers van E en heeft als gemachtigd erfgenaam aangifte erfbelasting gedaan. In de aangifte heeft X aangegeven dat drie neven en één nicht van E een legaat uitgekeerd hebben gekregen. De inspecteur is bij de aanslagen erfbelasting afgeweken van de aangifte erfbelasting. De uitkeringen aan de neven en nicht van E zijn niet als aftrekpost op de nalatenschap geaccepteerd. In geschil is of sprake is van uitkeringen (legaten) aan de neven en nicht van E die in mindering komen op het saldo van de nalatenschap van E.
Het Hof overweegt dat er geen objectief verifieerbare laatste wil van E is, zoals die uit een testament zou blijken. Volgens X zou er sprake zijn van ereschulden waaruit natuurlijke verbintenissen zijn ontstaan. Mocht dit het geval zijn, dan overweegt het Hof dat dergelijke ereschulden op grond van art. 4:126 lid 2 sub c BW slechts ten laste komen van de gezamenlijke erfgenamen, indien de natuurlijke verbintenissen zijn omgezet in rechtens afdwingbare. Dit is niet aannemelijk gemaakt door X. Het Hof komt tot het oordeel dat geen sprake is van legaten die als schulden in mindering komen op de nalatenschap als bedoeld in art. 4:7 lid 1 aanhef en onder i BW.