Ook bedrijfswoning zonder bewoning door een derde mogelijk

In de uitspraak van 26 maart 2020 heeft de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State enkele uitgangspunten geformuleerd voor de toekenning van de status plattelandswoning:

• de regeling voor plattelandswoningen is niet van toepassing op de situatie dat de landbouwinrichting is opgeheven en vanwege de toegekende planologische bestemming ter plaatse ook niet meer kan worden (her)opgericht;

• de regeling voor plattelandswoningen is wel van toepassing als er feitelijk geen landbouwinrichting is, maar het geldende bestemmingsplan nog een agrarisch bedrijf mogelijk maakt;

• de gemeenteraad kan een woning in twee situaties met het oog op bewoning door een derde bestemmen als plattelandswoning:

1. als een bedrijfswoning feitelijk nog als bedrijfswoning wordt gebruikt;

2. als een bedrijfswoning feitelijk door een derde wordt bewoond.

In beide gevallen wordt de plattelandswoning aangemerkt als onderdeel van een bestaande landbouwinrichting. Daaruit volgt dat het feit dat nu nog geen sprake is van bewoning van een agrarische bedrijfswoning door een derde, niet afdoet aan de toepasbaarheid van artikel 1.1a Wabo.