Uitkering uit levensverzekering is quasi-legaat en het verminderen van quasi-legaten behoort tot de taken van executeurs en vereffenaars.

Man (M) benoemt bij testament zijn partner (V) tot enig erfgenaam en executeur. Aan zijn twee kinderen (K.c.s). heeft hij een bedrag in contanten gelegateerd gelijk aan een vierde deel van het saldo van zijn nalatenschap. Het Hof oordeelt dat de begunstiging van V bij de door M afgesloten levensverzekering kwalificeert als een quasi-legaat (art. 4:126 lid 2 sub b BW), maar dat een vermindering van de begunstiging ten behoeve van K.c.s. niet meer mogelijk is omdat de vervaltermijn van drie jaar (art. 4:127 BW) is verstreken. In tegenstelling tot het Hof oordeelt de Hoge Raad dat het verminderen van quasi-legaten wel valt onder de taken van zowel de executeur (art. 4:144 BW) als de vereffenaar (art. 4:211 BW). De Hoge Raad vernietigt de uitspraak van Hof Amsterdam en verwijst het geding naar Hof Den Haag voor verder onderzoek of, en zo ja in hoeverre, V haar taken als executeur en vereffenaar onbehoorlijk heeft vervuld.