Vermogen van stichting die panden exploiteert is een APV en behoort tot nalatenschap van erflaatster

In geschil is of het vermogen van een stichting, die door erflaatster E was opgericht, kwalificeert als een afgezonderd particulier vermogen van E (art. 2.14a Wet IB 2001) en dus bij de vaststelling van de aanslag erfbelasting aan erfgenaam en zoon Z in aanmerking moet worden genomen (art. 16 SW). De Rechtbank oordeelt dat uit omstandigheden in verband met de aankoop van panden die in eigendom zijn van de stichting blijkt dat E vermogen heeft afgezonderd. Bovendien ontplooide de stichting al langere tijd geen activiteiten meer in het kader van haar statutaire doelstellingen, maar hield zij zich alleen bezig met de exploitatie van de panden. Voorts is hiermee meer dan bijkomstig een particulier belang beoogd, omdat het bestuur van de stichting voornamelijk uit familieleden van E bestond en de panden tegen niet-marktconforme prijzen aan familieleden werden verhuurd. De Rechtbank concludeert dat het vermogen van de stichting moet worden toegerekend aan de nalatenschap van E.