Zakelijk recht en persoonlijk recht vermengen niet: erfdienstbaarheid blijft in stand

X en Y zijn eigenaar van een woning, voorheen eigendom van buurman Z. In de akte van levering is over en weer een recht van weg als erfdienstbaarheid gevestigd, uit te oefenen over een strook grond die gelegen is aan weerszijden van de nieuwe gemeenschappelijke erfgrens. Later verkrijgen X en Y het pand van Z, onder gelijktijdige vestiging van een recht van gebruik en bewoning. 
Tussen X en Y enerzijds en Z anderzijds is een geschil ontstaan over het recht van weg. X en Y zijn van mening dat het recht van weg door vermenging (art. 3:81 lid 2 letter e BW) teniet is gegaan. Z betoogt dat hij een persoonlijk recht van gebruik en bewoning heeft en daarom een derde is in de zin van art. 5:83 BW. De rechter overweegt dat Z tussen de overdrachten van de weg gebruik mocht maken voor de ene helft van de weg op basis van zijn eigendomsrecht en voor de andere helft op basis van een erfdienstbaarheid in zijn hoedanigheid van eigenaar van het heersende erf. Daaruit volgt naar het oordeel van de rechter dat het persoonlijke recht van gebruik, zoals opgenomen in de akte van 2006, een afgeleide en (gedeeltelijk) een voortzetting is van het recht dat Z voordien had op grond van art. 5:1 BW. De rechter is daarom van oordeel dat Z – in dit geval – kwalificeert als een derde die één der erven uit hoofde van een persoonlijk recht in gebruik heeft als bedoeld in art. 5:83 BW. De vordering van X en Y wordt afgewezen.