A-G inzake tarief overdrachtsbelasting voor bouwkavel met deel (circa 55%) voormalige woning

Hof Arnhem-Leeuwarden heeft in drie procedures geoordeeld dat de verkrijging van kavel 1 en 2 (bestemd voor nieuwbouw van een woning), waarop zich bevonden respectievelijk een deel van bijna 55% en bijna 45% van een (voormalige) woning, niet kwalificeert voor de toepassing van het verlaagde tarief overdrachtsbelasting. Deze gebouwdelen zijn op zichzelf niet voor bewoning bestemd of geschikt, zodat deze niet kunnen worden aangemerkt als een woning in de zin van art. 14 lid 2 WBR. Eenzelfde oordeel trof de verkrijging van kavel 3 waarop zich slechts bevond de buitenmuur van deze voormalige woning en een deel van het terras.

In de naar aanleiding van het tegen deze uitspraken ingestelde cassatieberoepen genomen conclusie stelt A-G Wattel dat de verkrijger van kavel 1, samen met de verkrijger van de kavel 2, als gevolg van horizontale natrekking, een gemeenschappelijk aandeel in een woning heeft verkregen. Derhalve zou op grond daarvan op de verkrijging van kavel 1 het verlaagde tarief van toepassing moeten zijn. Hetgeen door de verkrijger van kavel 3 met minder dan 1% van de woning – bestaande uit de buitenmuur en verhard terras – werd verkregen, is op grond van deze visie een bestanddeel van de woning behorende tot beide andere kavels en wordt door die kavels horizontaal nagetrokken. Derhalve heeft de verkrijger van kavel 3 slechts bouwgrond verkregen, waarop het verlaagde tarief niet van toepassing is.

Als horizontale natrekking niet aan de orde is, kan voor kavel 3 het verlaagde tarief wel van toepassing zijn als voor de bepaling van het toepasselijke tarief moet worden beoordeeld of het bouwdeel dat is verkregen binnen de kavel naar zijn aard tot bewoning bestemd was doordat het als deel van de oude woning daarvoor was ontworpen en gebouwd, hetgeen in casu het geval is.