Grond zonder fundering bestemd voor woningbouw uitgesloten van tarief 2%

X verkrijgt in 2011 een perceel bouwgrond bestemd voor woningbouw, belast met 6% overdrachtsbelasting. X stelt dat sprake is van een schending van het gelijkheidsbeginsel en het discriminatieverbod (art. 14 EVRM en art. 26 IVBPR) omdat bij de verkrijging van bouwgrond bestemd voor woningbouw niet het verlaagde tarief van 2% kan worden toegepast, terwijl dit wel mogelijk is bij vekrijging van een perceel grond waarop ten tijde van de verkrijging van de onroerende zaak de fundering van een woning.
De Hoge Raad oordeelt dat de wetgever bij de invoering van het verlaagde overdrachtsbelastingtarief was genoodzaakt om het begrip woning af te bakenen. Daarbij is ervoor gekozen bouwgrond bestemd voor woningbouw van het begrip woning uit te sluiten, toepassing van het 2%-tarief eerst bij (voorgenomen) bouw pas mogelijk te maken als de fundering is aangebracht op het moment van verkrijging van de onroerende zaak. Daarmee heeft de wetgever gekozen voor een objectief en praktisch uitvoerbaar criterium, waarmee hij zijn ruime beoordelingsmarge niet heeft overschreden.