Hotel met restaurant heeft aard als woning verloren

A verkrijgt een hotel met restaurant. Een aantal bovenkamers van het hotel is in gebruik als woning. A doet aangifte overdrachtsbelasting tegen een tarief van 6%. Vervolgens maakt A bezwaar tegen deze aangifte, met de stelling dat de onroerende zaak de aard van woning nimmer heeft verloren.
De Inspecteur volgt A gedeeltelijk en past het tarief van 2% toe op het woongedeelte, maar A is van mening dat het lage tarief ook zou moeten gelden voor het hotelgedeelte.
Vast staat dat de onroerende zaak oorspronkelijk is ontworpen en gebouwd als woning. Later is het object verbouwd tot (uiteindelijk) een hotel met restaurant. In geschil is welk tarief voor de overdrachtsbelasting moet worden toegepast op het hotelgedeelte.
Met verwijzing naar het arrest van de Hoge Raad van 24 februari 2017 (nr 16/01734, ECLI:NL:HR:2017:290) oordeelt de Rechtbank dat het hotel geen woning is in de zin van art. 14 lid 2 WBR, omdat meer dan beperkte aanpassingen nodig zijn om het hoteldeel weer geschikt te maken voor bewoning. Derhalve moet over het hotelgedeelte het tarief van 6% worden toegepast.