Rechtsvordering tot beëindiging bezit verjaard en geen sprake van interversieverbod

X is sinds 1982 erfpachter van een perceel waar hij al vanaf de jaren ''50 woont. In 1994 heeft X de blote eigendom van het perceel verkregen. In het verlengde van de achtertuin van het perceel ligt een strook grond dat blijkens de kadastrale registratie toebehoort aan de gemeente (G). X heeft de tuin inclusief strook grond afgerasterd waardoor het een geheel vormt. G heeft de strook grond in 2011 aan X te koop aangeboden. X stelt dat hij al eigenaar is van de strook door verkrijgende verjaring.
Het bezit is aangevangen in 1994 en vormt de voortzetting van de onrechtmatige toestand die al langer bestond (art. 3:105 jo 314 lid 2 BW). Dit heeft samen ten minste twintig jaren geduurd (art. 3:306 BW). De Hoge Raad oordeelt daarom dat X middels extinctieve verjaring eigenaar is geworden van de strook. Omdat X nooit houder is geweest van de strook grond, staat het interversieverbod hieraan niet in de weg (art. 3:111 BW).