Verzuimboete omdat standpunt dat sprake is van een woning niet pleitbaar is

X verkrijgt samen met zijn partner (ieder voor de onverdeelde helft) in 2016 een perceel grond met een zich daarop bevindende opstal. Deze opstal is gebouwd in 1943 gebouwd als schuur en behoorde oorspronkelijk tot een landhuis. In allerlei documenten wordt de opstal telkens omschreven als schuur. In de akte van levering van 2016 wordt de onroerende zaak echter omschreven als een voormalige chauffeurswoning met ondergrond en verdere aanhorigheden. X is van mening dat het overdrachtsbelastingtarief voor woningen van toepassing is. De inspecteur legt in 2017 een naheffingsaanslag alsmede een verzuimboete op. De Rechtbank is van oordeel dat X niet aannemelijk heeft gemaakt dat de opstal gedeeltelijk naar zijn aard bestemd was voor bewoning. Weliswaar duidt de aanwezigheid van een stookgelegenheid met schoorsteen, toilet, inbouwkast en wastafel in een gedeelte van de opstal erop dat dit gedeelte bestemd was voor verblijf van personen, maar de overige kenmerken en omstandigheden van dit gedeelte duiden er niet op dat deze verblijfsruimten naar hun aard bestemd waren voor bewoning. Zo ontbreken basale woonelementen zoals een keuken. Ook ontbreekt een zelfstandige voordeur die toegang geeft tot het gestelde woongedeelte. De opstal is niet ontworpen en gebouwd als woning. Het standpunt van X dat sprake is van een woning is gelet op de geschetste feiten en omstandigheden niet pleitbaar.