Op grond van de doel- en bezitseis van art. 4 WBR kwalificeert onderneming die opslagruimtes verhuurt als onroerendezaakrechtspersoon

A verkrijgt in 2015 alle aandelen in X BV. X BV houdt zich bezig met het verhuren van onroerende zaken ten behoeve van opslag van goederen. De fiscus stelt dat X BV een onroerendezaakrechtspersoon is in de zin van art. 4 WBR, zodat A ter zake van de verkrijging van de aandelen overdrachtsbelasting is verschuldigd.
De Rechtbank stelt de fiscus in het gelijk. Er is niet aannemelijk gemaakt dat de overige ondernemingsactiviteiten van X BV zodanig overheersend zijn dat niet langer gesproken kan worden van de verhuur van opslagruimtes of dat de verhuur ondergeschikt is aan de andersoortige dienstverlening. De bijkomende activiteiten van de dienstverlening zijn verricht in het kader van de verhuur en de inkomsten worden hoofdzakelijk met de verhuur behaald. Hieruit vloeit voort dat aan de doeleis van art. 4 WBR is voldaan.